دانلود پایان نامه بررسی رابطه افسردگی انحرافات اجتماعی در بین دانشجویان در 87 صفحه ورد قابل ویرایش با فرمت doc
فهرست
فصل اول..
کلیات تحقیق..
مقدمه:
بیان مسئله:
سؤال مسئله :
اهمیت و ضرورت تحقیق :
اهداف تحقیق :
فرضیه تحقیق :
متغیرهای تحقیق :
تعاریف عملیاتی واژه ها و مفاهیم :
فصل دوم.
پیشینه و ادبیات تحقیق..
1-2- تعریف : اختلال شخصیت ضد اجتماعی..
2-2- شیوع سابقه ی تاریخی و اختلال اراده.
ویژگیهای شخصیتهای ضد اجتماعی..
الف: بی هدف بودن رفتار ضد اجتماعی بر انگیخته شده.
ب: فقدان وجدان و احساس مسؤولیت نسبت به دیگران..
ج : فقر هیجانی..
4-2 علل رفتار ضد اجتماعی..
1- زمینه ی خانوادگی و اجتماعی..
2- نارسائیهای یادگیری..
3- رابطه ی وراثت و شخصیت ضد اجتماعی..
بررسی دو قلوها
بررسیهای فرزند خواندگی..
اضافه بودن کروموزوم y.
بدعملکردهای فیزیولوژیائی..
5 – 2 مثالی وحشتناک از اختلال شخصیت ضد اجتماعی..
6- 2- خلاصه ای از بحث و بررسی اختلال شخصیت ضد اجتماعی..
7- 2- اختلال سلوکی..
8 – 2- نمونه هایی از اختلال سلوکی..
9- 2- نوجوان آشفته.
10- 2- جویندگان احساس…
11- 2- اضطراب در افراد ضد اجتماعی..
نظریه های شخصیتی..
شخص شناسی..
نیروی تحرکی شخصیت از نظر ماری..
تأثیر عوامل برونی :
رشد شخصیت از نظر ماری..
تاثیر اجتماع در رشد شخصیت .
وسائل بررسی شخصیت.
نظریه نیازمندی و آرمان شخصیت اریک فرام.
انسان، حیوان ناطق.
نقش اجتماع در تشکیل شخصیت..
تضادهای وجود.
فصل سوم.
روش تحقیق..
جامعه ی مورد مطالعه :
حجم نمونه :
روش نمونه گیری:
ابزار اندازه گیری در تحقیق حاضر :
پرسشنامه افسردگی بک…
روش تحقیق :
روش آماری مربوط به فرضیه ها:
فصل پنجم.
بحث و نتیجه گیری..
پیشنهادات..
محدودیت ها
بحث و نتیجه گیری..
منابع و ماخذ.
منابع و ماخذ
آزاد – حسین – آسیب شناسی روانی – انتشارات رشد – سال 1382 – تهران
سیاسی – علی اکبر – روان شناسی شخصیت – انتشارات نور – سال 1379 – تهران
شفیع آبادی – عبداله – نظریه ها و روان درمانی – انتشارات البرز – سال 1380– تهران
دلاور – علی – آمار استنباطی – انتشارات رشد – سال 1379 – تهران
دلاور – علی – روش تحقیق در علوم تربیتی – سال 1380 – تهران
رحیمیان – حوریه بانو – نظریه های روان درمانی – انتشارات ارجمند – سال 1379 – تهران
کریمی – روان شناسی شخصیت – انتشارات آسمان – سال 1379 –تهران
گنجی – حمزه – روان شناسی رشد – انتشارات رشد – سال 1379 تهران
میلانی فر – بهروز – آسیب روانی – انتشارات نی – سال 1380 – تهران
منصور – محمود – روان شناسی شخصیت – انتشارات رشد – سال 1381 – تهران
1-2- تعریف : اختلال شخصیت ضد اجتماعی
همان طور که قبلا ذکر شد کسانی که به اختلالات اضطرابی، بدنی شکل، و سایر اختلالات غیر سیکوتیک مبتلا هستند، گرچه ممکن است موجب ناراحتی خانواده و دوستان بشوند، ولی اساسا خود آنها هستند که از ناراحتیشان رنج می برند. برعکس در افراد مبتلا به اختلال ضد اجتماعی این رنج و ناراحتی وجود ندارد. نشانه ی مشخص این اختلال عبارت است از: یک نگرش درنده خوئی نسبت به دیگران، و بی احساسی مزمن و بی تفاوتی نسبت به حقوق آنان که به صورت دروغ، دزدی، کلاهبرداری، و سوء رفتار جلوه گر می شود. ارتباط با شخصیت های ضد اجتماعی ممکن است خطرات آشکاری به همراه داشته باشد، زیرا بسیاری از آنان آشکارا تمایلات مجرمانه ی خود را بروز می دهند. عده ی این افراد بالنسبه زیاد است و به همان اندازه که مشکلات روانی برای دیگران می آفرینند، ممکن است که مسائل اساسی اجتماعی و قانونی برای آنان فراهم سازند.
2-2- شیوع سابقه ی تاریخی و اختلال اراده
شیوع اختلالات شخصیت ضد اجتماعی 2 تا 3 درصد است و در مردان چهار برابر زنان است (رجیر و دیگران، 1984؛ کادوت، 1986). اما تنها افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی مرتکب دزدی و کلاهبرداری نمی شوند بلکه افراد به اصطلاح “عادی” نیز به سرقت، جعل، و اختلاس مبادرت می ورزند. اما وقتی که افراد عادی مرتکب دزدی و یا کلاهبرداری می شوند، مجرم شناخته شده و عملشان جرم محسوب می شود، در حالی که در شخصیت های ضد اجتماعی این رفتارها به گونه ی دیگری مورد توجه قرار می گیرد.
واقعیت این است که سالین متمادی تصور نمی شد که شخصیتهای ضد اجتماعی در اصطلاحات روان شناسی بگنجند. بدین ترتیب، همه ی کسانی که به جرم و خلافکاری دست زده بودند، مجرم شناخته می شدند، و تنها وجه تمایز آنها میزان و شدت جرمشان بود. اما در قرن نوزدهم، تحت تاثیر پیشرفتهای روان شناسی، به ویژه این اندیشه گسترش یافت که انواع معینی از رفتارهای جنائی، ممکن است در شرایطی که شخص هیچ کنترلی بر آنها ندارد به وقوع بپیوندد. این شرایط غیر قابل کنترل می توانند از منابع اجتماعی، روانی، و یا زیست شناختی ناشی شده باشند. بنابراین، جرم این افراد بر خلاف میل و اراده شان صورت گرفته و ناشی از شرایطی بوده است که هیچ کنترلی بر آنها نداشته اند.
گفته شده است که امکان دارد بسیاری از کسانی که مجرم نیستند ولی مرتکب اعمال سوء می شوند به دلیل وجود تجارت روانی و تکانه های آنی باشد که کنترل کمی بر آن دارند. افراد ضد اجتماعی نیز ممکن است نتوانند کنترلی بر اعمال خود داشته باشند و بدین ترتیب در زمره ی این افراد قرار گیرند.
در این قرن، این باور وجود داشت که افراد ضد اجتماعی “دیوانه ی اخلاقی” هستند و به عنوان افراد مبتلا به اختلال اراده تلقی می شدند. گرچه امروزه اصطلاح “اختلال شخصیت ضد اجتماعی” جایگزین دیوانه ی اخلاقی شده است، ولی همچنان این افراد به عنوان کسانی که دچار نارسایی و اختلال اراده اند، مورد توجه واقع می شوند. زیرا به نظر می رسد که این افراد، خواه به دلیل زیستی، خواه اجتماعی، و خواه روانی،”قادر به اداره ی امور زندگی خود نیستند”. افرادی که بخوبی قادر به درک اراده و اداره ی خویشتن هستند، ولی خلافکاری را برگزیده اند، مجرم شناخته می شوند.
رابرت کیگان (1986) اظهار می دارد که افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی از نظر ساختار روانی، بسیار شبیه به کودکان ده ساله هستند. بدین معنی که هر دو گزوه نمی توانند مسؤولیتی را به عهده بگیرند، در فهم دیگران اشکال دارند، و ذهنشان به شدت عینی است (در مرحله ی منطق عینی باقی مانده اند). مصاحبه ی زیر که بین یک خبر نگار و یک سارق معروف بانک به نام ویلی صورت گرفته است این موضوع را بخوبی نشان می دهد.
خبرنگار: ویلی، چرا تمام بانکها را می زنی؟
ویلی : زیرا بانک محلی است که در آن پول نگهداری می شود (کیگان، 1986).
درباره ی این موضوع که آیا یک شخص واقع? به اختلال شخصیت ضد اجتماعی مبتلاست یا نه، بحث و اختلاف نظر وجود دارد. ریشه ی این بحثها در ماهیت اختلال نهفته است. زیرا یکی از ویژگی های اختلال شخصیت ضد اجتماعی اختلال اراده است، و اراده تابع همه یا هیچ نیست. یعنی نمی توان گفت که فردی فاقد اراده یا صاحب اراده است، بلکه مانند سایر کنشهای روان شناختی، اراده به صورت یک پیوستار است که افراد بهنجار، کم یا بیش از آن برخوردارند، اما در افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی حتی کمتر از اراده ی افراد بهنجاری است که از آن بهره ی کمی دارند. حد و مرزی که افراد ضد اجتماعی را از نظر نارسایی اراده از دیگران جدا می سازد، قراردادی است. به همین دلیل این تشخیص باید با احتیاط صورت پذیرد.
اراده نیز مانند اضطراب استنباطی بوده و قابل دیدن نیست. وجود آن از رفتارهایی که خواست فرد در آن منعکس است، استنباط می شود. تا زمانی که فرد رفتار خاصی را از خود بروز ندهد، نمی توان قضاوت کرد که از اختلال شخصیت رنج می برد یا نه. به همین دلیل DSMIII-R معیارهای شناختی – رفتاری را برای تشخیص اختلال شخصیت ضد اجتماعی ارائه می دهد.
