فهرست:
چکیده
مقدمه
ماهیت دوران کودکی
اهمیت وارزش بازی
اهداف تربیتی بازی
عوامل مؤثر در بازی
ارزش درمانی بازی
رنگ درمعماری
خصوصیت رنگ ها
شکل و رنگ
کودکان و رنگ ها
معماری کودک
دریافت حسی و هوشی فضای معماری
ویژگی های کالبدی فضا
فضای بازونیمه باز
ظاهر ساختمان
راه رو و راه پله
کف،جداره،سقف
مبلمان
ویژگی های محیطی فضا
نور و روشنایی
شناخت چشمه های نور
سر و صدا
نمونه ها
نتیجه گیری
پیشنهاد برای حل مسئله
چکیده
اکر بپذیریم که معماری طرح مسئله فضاست که ضمن در نظر داشتن اندیشه زمان ،پاسخ گوی مسائل پروژه و نیازهاست،در نظر گرفتن این نکته که فضا چه چیزی را می پذیرد و این پذیرش چگونه صورت می گیرد ،توجه به جنبه های کیفی فضا را به همراه می اورد.تاثیر معماری بر اموزش امری است مسلم بدین معنا که معماری اموزشی خود دارای نقش تربیتی است ،اما این که معماری تا چه حد بر کودکان تاثیر می گذارد و چه رابطه ای میان خلاقیت و مکان طراحی شده برای کودکان هست هنوز تبینی علمی به خود نیافته است.
در این پروژه سعی بر ان است که با بررسی جنبه های متفاوت روانشناسی کودک از طریق مطالعه و مصاحبه با روانشناسان و مربیان کودک و به دنبال ان بررسی معماری کودک با مطالعه نمونه های متفاوت در ابن رابطه و استفاده از تجربیات طراحان فضای کودک و همچنین گفت و گو با کودکان ، ارتباط میان فرم ،فضا وکودک تبین گردد و در نهایت فضایی متفاوت با قابلیت پاسخ گویی به نیازهای کودکان با پرورش حس کنجکاوی و رشد تفکر خلاق در انان معرفی گردد. ناگفته نماند نور پردازی چنین فضاهایی که نقشی موثر د رعمکس العمل های کودکان نسبت به محیط دارند هم مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
مقدمه
از انجا که کودکان حساسترین و تاثیرپذیرترین گروه سنی جامعه می باشند و اموزش جزئی تاثیر گذار و شکل دهنده در شخصیت کودکان است طراحی فضاهای فرهنگی –اموزشی که فرایند اموزش را در خلال فعالیت های متنوع پیش می گیرد از اهمیت زیادی برخوردار است.
خلاقیت در تمام کودکان وجود دارد،این خلاقیت در سنین پایین تر اسان تر و ناب تر می تواند بروز پیدا کند اما این امر نیازمند زمینه ای مناسب است که می تواند شامل یک فضای اموزشی طراحی شده ،متنوع ،خلاق و متناسب با کودکان باشد و همچنین مربیانی مجرب که امروزه طراحی چنین مجموعه هایی کم تر مورد توجه قرار می گیردوبه دلیل قلیل بودن چنین مجموعه هایی تنها شانس کودکان بهره مند شدن از مربیانی توانمند است که در صورت عدم وجود چنین افرادی بروز خلاقیت کودک به تعویق افتاده یا حتی از بین می رود.
در گذشته به دلیل سازگاری معماری و شهرسازی با اقلیم ،فرهنگ،طبیعت و شرایط کلی جوامع ،کودکان به راحتی می توانستند جایگاه فضا و قلمرو مورد نظر خود را بیابند و امکاناتی بیشتری از کودکان امروز برای تحرک،اموختن،تجربه و بالندگی مطابق با نیازهای ان نیازهای ان زمان داشتند اما با دگرگونی اجباری و اختیاری جوامع و تخریب شدن کالبد های سنتی شهرها کودکان نیز در طی زمان مجبور به از دست دادن زمین و عقب نشینی به داخل خانه ها شدند در چنین شرایطی طراحی فضایی که بستری مناسب برای کودک و زندگی اجتماعی وی فراهم اورد اجتناب ناپذیر است.در واقع چنین شرایطی نیازها و فرصت های خاص خود رادارد.
ایجاد فضایی پویا که تنها قابل مصرف برای مخاطب نیست بلکه چیزی است که او هم می تواند در ان نقشی داشته باشد و فضا به مخاطب خود احترام گذاشته و با داشتن فضاهایی گوناگون و متنوع فرصتی در اختیار کودک می گذارد تا از تمام قابلیت ها خود استفاده کند که این امر به پرورش هر چه بهتر کودکان و ایجاد تفکر خلاق در انان منجر خواهد شد.در این بین نورپردازی فضاهایی این چنین برای کودکان مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
