فهرست مطالب
چالش های نوین تولید
مهمترین محرک های رقابتی عبارتند از
رقابت بر مبنای TBC
2)هزینه
3)کیفیت
TBC عامل اساسی در کسب دو امتیاز عمده می باشد :
ـ پاسخگویی
ـ انعطاف پذیری
هدف سازمان انعطاف پذیری
نوآوری در محصول
تنوع محصولات
نیازمندی های مشتریان
سهم بازار
تاریخ های تحویل
تکنولوژی محصول
ترکیب تولید
طراحی
حجم
توالی کارها ـ فرآیند تولید
ب ) فعالیت های مدیریت
ـ اقدامات هماهنگی
ـ اقدامات برنامه ریزی
ـ اقدامات کنترلی
پاسخگو بودن ، تلاش سیستم است در برآورده کردن تمام نیازمندی های مشتریان در زمان مناسب .
ـ انعطاف پذیری ، پاسخ سیستم است به عدم قطعیت های محیطی .
همین عوامل ما را به سوی عصری رهنمون کرده است که اطلاعات نقش اساسی را در آن ایفا می کنند . عصری که سئوال اساسی آن چگونگی مدیریت دانش است .
مدیریت دانش
از خصوصیات تغییرات به وجود آمده در طول دهه های گذشته ، کاهش نقش کار به عنوان منبع ارزش افزوده در محصولات می باشد . در مقابل ، بهره وری و مهم تر از آن کارآیی کارگران دانش ( شامل مدیران ) برای بقای سازمان ها ، حیاتی شده است .
در حال حاضر ، کمیاب ترین و گران ترین منبع اقتصادی یک سازمان ، دانش می باشد . به همین جهت نیز هوش مصنوعی (AI) و شاخه های آن مطرح گردیده اند .
پیچیدگی : نیاز برای هماهنگی
تقسیم کارها می تواند باعث پردازش موازی کارها و در نتیجه افزایش بهره وری گردد . از سوی دیگر هر چه تقسیم کار بیشتر شود ، ایجاد هماهنگی مابین اجزای کار دشوارتر خواهد شد و هزینه های هماهنگی به شدت افزایش خواهند یافت . این پدیده هم در خصوص کارهای و هم دانش تخصصی که هر دو از پایه های اقتصاد سازمان هستند ، مصداق دارد .
منابع اقتصادی سازمان
دانش
کار
ـ پایگاه داده ها
ـ مهارت های تخصصی
ـ تجهیزات
ـ نیروی انسانی
هماهنگی
الف ) اگر قرار باشد که کار به هزاران جزء تقسیم گردد ، توالی صحیح آنها ، زمان بندی آنها و تداخل آنها در طول یک پریود زمانی چقدر دشوار و پرهزینه خواهد بود ؟
ب ) اگر قرار باشد تخصص را میان صدها کارگر متخصص ناکامل تقسیم نماییم ، حفظ هماهنگی میان آنها ، ایجاد انگیزه در آنها و حفظ عملکرد مطلوب آنها تا چه میزان دشوار و پرهزینه خواهد بود ؟
ج ) اگر قرار باشد که اطلاعات را به میلیون ها جزء ریز و بیت تقسیم نماییم ، یکپارچگی آنها ، ثبت آنها و به روزآوریشان چقدر دشوار و پرهزینه خواهد بود ؟
هنگامی که میزان پیچیدگی و هزینه های یکپارچه کردن و هماهنگ نمودن بسیار زیاد می شود ، لازم است که مسأله تمرکز و یکپارچگی مجدد را به طور جدی مورد توجه قرار دهیم .
jit سعی دارد تا این یکپارچگی مجدد را در سطح کارهای فیزیکی عملی کند در حالی که CIM تلاش دارد تا یکپارچگی مجدد را در سطح دانش تخصصی و اطلاعات به مورد اجرا گذارد .
